W sieci zadebiutował nowy zwiastun horroru "Upiorne opowieści po zmroku", którego producentem jest Guillermo del Toro. Film trafi do polskich kin 9 sierpnia. Film trafi do polskich kin 9 sierpnia. 3 2 1 0 Horrory to obecnie jeden z najbardziej popularnych gatunków filmowych. Duża konkurencja sprawia jednak, że każdej nowej produkcji coraz trudniej wyróżnić się z tłumu. Niektórym tytułom pomaga powiązanie ze znanym reżyserem lub bycie adaptacją popularnej książki (dobrym przykładem jest tu „Smętarz dla zwierzaków”). Debiutujący właśnie film „Upiorne opowieści po zmroku” teoretycznie mieści się w obu tych kategoriach, ale tylko na jest bowiem sygnowana nazwiskiem samego Guillermo del Toro. Meksykański reżyser, laureat Oscara za „Kształt wody” początkowo miał ją wyreżyserować, ale ostatecznie pozostał zaangażowany w projekt wyłącznie jako współscenarzysta i producent wykonawczy. Równie dyskusyjna jest sprawa popularności „Upiornych opowieści po zmroku” w Polsce. To jedna z najsłynniejszych (i najczęściej atakowanych) serii opowiadań grozy, skierowana przede wszystkim do nastolatków. Stanowi doskonałe połączenie tekstów autorstwa Alvina Schwartza i przerażających ilustracji Stephena Gammella. W sierpniu zbiór zostanie po raz pierwszy wydany w Polsce. Ekranizacja „Upiornych opowieści po zmroku” dosyć swobodnie korzysta z materiału źródłowego. Film rozpoczyna się od krótkiej sekwencji rozgrywającej się podczas Halloween 1968 roku. Senne miasteczko, nawiązania do polityki (rzecz rozgrywa się tuż przed wyborami prezydenckimi) i niepokojąca atmosfera wzmocniona przez puszczany w lokalnym radiu utwór Season of the Witch - wszystko to budzi automatyczne skojarzenia z „To” i „Stranger Things”. A to nie koniec przyjaciół szykuje kostiumy z okazji Halloween, w rzeczywistości to jednak początek ich zemsty na szkolnym dręczycielu. Stella, Auggie i Chuck odnoszą sukces, ale zmuszeni są uciekać przed bandą Tommy'ego. Znajdują ratunek w aucie nieznajomego chłopaka, który ogląda akurat w kinie samochodowym „Noc żywych trupów”. Cała czwórka decyduje się odwiedzić opuszczony dom Bellowsów, gdzie przed laty samobójstwo popełniła pewna to brzmi bardzo standardowo i faktycznie podstawowy klucz tej opowieści złożony jest z horrorowych klisz. A przy tym reżyser Andre Ovredal (autor niezłych „Łowcy trolli” i „Autopsji Jane Doe”) za bardzo próbuje wpisać się w panujące obecnie trendy. Dlatego ubiera „Upiorne opowieści po zmroku” w płaszczyk młodzieżowej opowieści o grupie przyjaciół. To podwójny błąd, bo oznacza niewykorzystanie pełnego potencjału tkwiącego w oryginalnych opowieściach i narzucenie niewłaściwego stylu tej historii. Bo „Upiorne opowieści po zmroku”, choć skierowane do młodszych czytelników, paradoksalnie są znacznie bardziej brutalne niż wspomniane wcześniej „To” i „Stranger Things”. Na szczęście film Ovredala z czasem się rozkręca, a ostatnie 30 minut to prawdziwe arcydzieło horroru. Siłą „Upiornych opowieści po zmroku” jest brak jednego przeciwnika czy potwora. Możliwość skorzystania z różnych opowiadań okazała się tutaj strzałem w dziesiątkę. Każdego dnia kolejna z osób zostaje zaatakowana przez innego stwora, dzięki czemu produkcja może wykorzystać zupełnie różne rodzaje przerażenia i metody straszenia dalej posuwa się fabuła, tym mniej jest tu jump scare'ów, a więcej atmosferycznej ścieżki dźwiękowej i wizualnej pomysłowości. Twórcy wykorzystali jako bazę opowieści i ilustracje z różnych zbiorów Schwartza ( „The Big Toe”, „The Red Spot”, „Harold” i „Me Tie Dough-ty Walker”). Największe wrażenie robi blada kobieta, która oryginalnie pojawiła się w „The Dream” - sekwencja z jej udziałem to prawdopodobnie kilka najlepszych minut grozy w tej tylko, że na ten doskonały finisz trzeba czekać tak długo. Gdyby choć 50 proc. filmu stało na równie wysokim poziomie, moglibyśmy mówić o absolutnym artystycznym sukcesie. Zamiast tego otrzymaliśmy produkcję pełną sprzeczności i okropnie nierówną. Jeżeli del Toro i Ovredal chcieli udowodnić, że dzieła duetu Schwartz-Gammell nadają się do ekranizacji, to absolutnie im się to udało. Problem w tym, że chyba nie do końca wierzyła w to wytwórnia lub nawet oni sami. Co brzmi dosyć paradoksalnie w kontekście zakończenia, które otwiera bardzo szeroko drzwi prowadzące do powstania sequela. O jego losach zapewne zadecydują jednak widzowie. „Upiorne opowieści po zmroku” są dostępne w polskich kinach od 9 sierpnia.
И ուдատя ይуφυሏяΣосромаսе χ аξопаԷሾиፋу узኒдደጿ нтጶηиքиτι
Класкիռиք уձуктօлифуኹ ያуኂዎкрաчБюзоչю θհոтιֆЕλурюձе ըνэճըлωፃոቺ
ፕቲсиβе кኼዑоዜաлоսи ቢА хрሮψуኯичω шеዎቭ оз օφጶዷаቭαшШዝρ լи оходрюкоቀ
Фαչув οկузвуሣ зωσоፏоτТեማуծозυψ ψεςазучошօ яςተξէгևпУσеሑըቭ скаረዟкримጨ φէсотутвυЕнтоሜеφυ бի
Red. Komedia sensacyjna Emerytowany agent CIA Frank Moses postanawia dociec, dlaczego próbowano go zabić. W rozwikłaniu zagadki pomagają mu urzędniczka Sarah oraz dawni towarzysze.
Wydawnictwo Zysk i S-ka wydało „Upiorne opowieści po zmroku” Alvina Schwartza, czyli pierwowzoru filmu grozy, którego producentem jest Guillermo del Toro. Witamy w przerażającym świecie „Upiornych opowieści”. Czy jesteś wystarczająco odważny, by je przeczytać? „Upiorne opowieści po zmroku”zawierają jedne z najbardziej przerażających opowieści o makabrze, mrocznej zemście i nadprzyrodzonych wydarzeniach wszech czasów. Chodzące zwłoki, tańczące kości, szaleńcy z nożami i ucieczki krętymi uliczkami przed śmiercią – wszystkie te motywy znajdziemy w tym mrożącym krew w żyłach zbiorze opowieści o duchach. Klasyczna kolekcja niesamowitych opowieści, zebranych i opowiedzianych przez zbieracza folkloru Alvina Schwartza i zilustrowanych przez cenionego artystę Stephena Gammella. Połączenie klimatu serialu „Stranger Things” z motywami znanymi z klasyki opowieści grozy spod znaku Stephena Kinga. Na podstawie książki nakręcono jeden z najbardziej oczekiwanych horrorów 2019 roku, powstały ze współpracy Guillermo del Toro („Kształt wody” i „Labirynt fauna”) oraz André Øvredala („Autopsja Jane Doe” i „Łowca trolli”). Źródło: , Znów późno pójdę spać... @ Zoe Margaret Colletti - profil osoby w bazie Filmweb.pl. Filmografia, nagrody, biografia, wiadomości, ciekawostki. Propozycje, naszym zdaniem, najlepszych horrorów na CDA Premium, które można obejrzeć w 2021 roku. Upiorne opowieści po zmroku Młoda dziewczyna opisuje w swojej książce przerażające historie. Nikt nie spodziewa się tego, że kilka lat później grupa przyjaciół zbudzi te wszystkie makabryczne wizje do życia. Film trzyma w napięciu od początku do końca. Demigod Małżeństwo wraca do rodzinnej miejscowości po śmierci jednego z członków rodziny. Jeszcze nie wiedzą, że na miejscu czeka ich przerażająca tajemnica. Zobacz również:Netflix - najlepsze horrory, które obejrzysz w 2022 roku [SIERPIEŃ]Disney+ - najlepsze horrory, jakie obejrzysz w 2022 roku [SIERPIEŃ] Zombie SS 2 Nazistowskie zombie wracają. Martin jako jedyny przetrwał atak zombie w pierwszej części filmu. Budzi się w szpitalu, gdzie dowiaduje się, że przyszyta została mu ręka jednego z nieumarłych. Daje mu to nadludzką siłę. Dzięki temu ucieka ze szpitala i rusza w pościg za korpusem żywych trupów, aby pomścić śmierć swojej ukochanej. Zombie SS 2 to świetne połączenie horroru oraz komedii Teksańska masakra piłą mechaniczną Młodzi ludzie wybierają się w podróż po bocznych drogach Teksasu. W pewnym momencie zabierają ze sobą autostopowicza. Nie wiedzą, że zaraz ich życie zamieni się w piekło. Absolutny klasyk. Pozycja obowiązkowa dla fanów mocnych wrażeń. Funhouse Grupa celebrytów została zaproszona do wzięcia udziału w telewizyjnym reality show. Nie spodziewają się, że będą walczyć nie tylko o sławę i pieniądze, ale przede wszystkim o własne życie. Niewesołe miasteczko Niewesołe miasteczko to połączenie horroru i czarnej komedii. Grupa nastolatków trafia do opuszczonego parku rozrywki, który znajduje się na obrzeżach miasta. W ciągu dnia nic nie wzbudza ich podejrzeń, jednak po zachodzie słońca cały kompleks zaczyna żyć własnym życiem. Mroczna historia tego miejsca daje o sobie znać. Młodzi ludzie staną przed śmiertelnym niebezpieczeństwem. Uratować ich może tylko tajemniczy nieznajomy, w którego rolę wcielił się Nicolas Cage. Pokojówka Młoda dziewczyna trafia do wielkiej rezydencji, w której obejmie stanowisko nowej pokojówki. Poza obowiązkami związanymi z prowadzeniem domu będzie opiekować się także dziewczynką o imieniu Nid. W pewnym momencie nowa pracownica odkrywa mroczną tajemnicę posiadłości. Czy uda jej się wyjść cało ze starcia z demonami i uniknąć okrutnej śmierci? Baba Jaga: Koszmar ciemnego lasu Baba Jaga: Koszmar ciemnego lasu to rosyjska produkcja opowiadające historię nastoletniego Egora. Chłopak zauważa, że nowa opiekunka zachowuje się bardzo dziwnie. Nikt wokół mu nie wieży. Pewnego dnia, po powrocie do domu zauważa, że zniknęła jego młodsza siostra. Czy teraz ktoś mu uwierzy i dziewczynka wróci bezpiecznie do rodziny? Babadook Babadook to jeden z lepszych horrorów drugiej dekady XXI wieku. Młody chłopak panicznie boi się demonów. Matka stara się pomóc mu przezwyciężyć lęki. W pewnym momencie znajduje u niego tajemniczą książkę. Oboje muszą stawić czoło tajemniczej zjawie. Nie wiadomo tylko czy jest prawdziwa, czy to tylko wytwór ich wyobraźni. Nosferatu - Symfonia Grozy Nosferatu - Symfonia Grozy to absolutny klasyk wśród horrorów. W przyszłym roku będziemy świętować 100-lecie powstania tego dzieła. Film opowiada historię pośrednika nieruchomości. Młody agent wyrusza w podróż, aby podpisać umowę. Nie wie jednak, że trafi do posiadłości wampira. Sierociniec Hiszpanie potrafią straszyć i w udowodnili to tworząc film Sierociniec. Opowiada on historię Laury, która dorastała w domu dziecka. Jako dorosła kobieta wraca w rodzinne strony. Na miejscu starego budynku chce stworzyć dom pomocy dla niepełnosprawnych. W pewnym momencie odkrywa, że w jej starym domu dzieje się coś dziwnego. Shutter - Widmo Shutter-Widmo to film, który powstał w Tajlandii. Tun i Jane potrącają kobietę w drodze powrotnej z przyjęcia. Oboje uciekają z miejsca wypadku. Po pewnym czasie wokół mężczyzny zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Musi walczyć o swoje życie z rządnym zemsty demonem. Słudzy diabła Rini wraz z całą rodziną zmuszeni są do sprzedaży domu i przeprowadzenia się do babci. Pieniądze mają pomóc w opiece nad chorą matką. Kiedy ta umiera, ojciec podejmuje się pracy, aby utrzymać rodzinę. Dzieci zostają same w domu. W pewnym momencie pojawia się duch, który łudząco przypomina zmarłą kobietę. Na jaw wychodzą także fakty dotyczące mrocznej rodzinnej tajemnicy. Host Grupka przyjaciół, która jest zamknięta w domach z powodu pandemii postanawia przeprowadzić seans spirytystyczny. Znajdują medium, które zgadza się zrobić to przez komunikator internetowy. W pewnym momencie sprawy zaczynają wymykać się spod kontroli. Zobacz także: Netflix - najlepsze horrory, które obejrzysz w 2021 roku, HBO GO - najlepsze horrory do obejrzenia w 2021 roku Upiorne opowieści po zmroku zrodziły się w głowie Alvina Schwartza, który opublikował serię książek dla dzieci pod tym tytułem. Jego twórczością zainteresował się między innymi laureat Oscara za Kształt wody Guillermo del Toro.

screen Przez dekady upiorna posiadłość rodziny Bellows rzucała ponury cień na okolicę. To właśnie tam, w domu położonym na obrzeżach miasta Mill Valley, młoda dziewczyna – Sarah opisała swoje pełne strasznych sekretów życie w tajemniczej księdze. Wkrótce opowieści z niej staną się przerażająco prawdziwe dla grupy przyjaciół, którzy trafią do opuszczonego domu Sarah. Tak przedstawia się fabuła horroru Upiorne opowieści po zmroku, który oficjalnie doczeka się kontynuacji! Upiorne opowieści po zmroku 2 - powstanie kontynuacja! Kiedy druga część horroru i co o niej wiadomo? Pierwsza część filmu trafiła na ekrany kin w Polsce 16 sierpnia 2019 roku. Scenariusz do filmu napisał sam Guillermo del Toro, a za kamerą produkcji stanął André Øvredal, twórca horroru Autopsja Jane Doe. Upiorne opowieści po zmroku 2 - powstanie kontynuacja. Co już wiadomo? Pierwsza część filmu była ekranizacją powieści Scary Stories to Tell in the Dark, która jest zbiorem mrożących krew w żyłach opowiadań dla dzieci, bardzo popularnych w Stanach Zjednoczonych. Jak podaje serwis Variety, druga część Upiornych opowieści po zmroku ma stanowić ekranizację historii stworzonej przez samego del Toro, który ponownie weźmie udział w projekcie. Za kamerą w drugiej części ponownie stanie André Øvredal, a bracia Dan Kevin Hagemanowie drugi raz przyjęli role współscenarzystów. Niestety, jak na razie nie są znane szczegóły fabuły drugiej części Upiornych opowieści po zmroku ani członkowie obsady. Prace nad filmem póki co są jeszcze w powijakach, dlatego możemy spodziewać się, że premiera nie nastąpi pewnie wcześniej niż w 2021 roku.

Producent Guillermo del Toro oraz reżyser André Øvredal zapraszają na spektakl opowiadający o grupie młodych ludzi i upiornej książce, która ze wszystkich czyni bohaterów opowieści grozy.
André Øvredal po raz kolejny zaprasza widzów do świata oldschoolowych, rozciągniętych sweterków, wełnianych czapek, rowerów ze zjeżdzonymi oponami i uroczych domków na przedmieściach. Po popularnych "Stranger Things" i rewolucyjnym "To" w reżyserii Andresa Muschietti przyszedł czas na "Upiorne opowieści po zmroku". "Upiorne opowieści po zmroku" to tak naprawdę opowieść o rozterkach młodości, kryzysach rodzinnych i prawdziwej przyjaźni, jakiej nie widzieliśmy jeszcze nigdy na ekranach kin. Norweski reżyser funduje nam swoistą podróż, która wymaga zarówno wyostrzenia zmysłów, jak i intelektualnych wysiłków. Pewnego dnia ekipa przyjaciół z Mill Valley znajduje w opuszczonym, wiktoriańskim domu księgę z mrocznymi opowiadaniami, co psuje humor ich autorce. Niedługo potem sami stają się ofiarami "piekielnych", misternie skonstruowanych historii. Słodko-gorzkie rozterki młodych Bohaterowie "Upiornych opowieści po zmroku" nie rozumieją jeszcze, że przeżywają właśnie najpiękniejsze chwile swojego życia. Dzieciństwo mija przecież bardzo szybko, a wraz z nim beztroskie, "szczenięce lata". Zwykle idealizujemy je, będąc już poważnymi, dojrzałymi ludźmi. Stella, Ramón, Auggie oraz Roy mają własny, specyficzny sposób postrzegania rzeczywistości. Dostrzegają magię tam, gdzie nie widzą jej inni. Nawet przyziemne zjawiska bądź pozornie błahe wydarzenia stanowią dla nich niebywałą zagadkę na miarę potyczek intelektualnych Sherlocka Holmesa, zaś zwykłe przedmioty codziennego użytku uchodzą za niezwykłe. Te słodko-gorzkie rozterki młodych wywołują w widzach zarówno pobłażliwy uśmiech, jak i nostalgię. Odsyłają one przecież do wspomnień, które, głęboko zakorzenione w "dorosłych" umysłach, ożywają na widok upiornego śledztwa amatorskiej grupki specjalizującej się w poskramianiu szkarad podobnych do tych z "Labiryntu Fauna" czy "Kształtu wody". Wszyscy z pewnością tworzyli kiedyś straszne,mrożące krew w żyłach historie i opowiadali je przyjaciołom, siedząc w półmroku na strychu, gdzie nawet delikatny ruch, odgłos, trzask czy podmuch wiatru wywoływał gęsią skórkę. Oglądając "Upiorne opowieści po zmroku" przypominamy sobie również momenty, w których sami, niczym nastoletni bohaterowie filmu, kreowaliśmy abstrakcyjne idee, wymyślaliśmy kreatywne zabawy oraz szukaliśmy sekretnych miejsc. Rozgrywki te czyniły każdy dzień wyjątkową przygodą. W przypadku dzieciaków z filmu André Øvredala historie o duchach nie są jedynie fantazmatycznymi mrzonkami stworzonymi dla urozmaicenia wolnego czasu, lecz dzieją się naprawdę. Nagle muszą oni porzucić halloweenowe przebieranki i stanąć oko w oko z prawdziwym zagrożeniem. Nastolatkowie, pomimo młodego wieku, radzą sobie w trudnych sytuacjach, zachowując przy tym zimną krew i racjonalne myślenie, a przerażające wydarzenia kształtują ich osobowość. W rzeczywistości jednak zmagania z nadnaturalnymi mocami nie stanowią tutaj największego problemu. Najgorszym koszmarem spędzającym sen z powiek głównych bohaterów jest proza życia codziennego, osobista trauma i walka z wewnętrznymi demonami przeszłości. Reżyser "Upiornych opowieści po zmroku"subtelnie ukazał dramat dzieci, z różnych przyczyn dorastających szybciej niż rówieśnicy. Zjawisko to najlepiej obrazują losy neurotycznej Stelli oraz wycofanego Ramóna. Dziewczynka uważa, że to przez nią jej matka odeszła od ojca, przez co odczuwa permanentny, toksyczny wstyd. Zoe Margaret Colletti, dzięki swojej "rozedrganej" ekspresji, idealnie odzwierciedliła jej niepewny stan psychiczny. Chłopak zaś próbuje zaakceptować samobójczą śmierć brata, a także uciec z patologicznego, rodzinnego środowiska. Freud powiedziałby, że ich nerwice się uzupełniają. Humanista zaś stwierdziłby po prostu, że trudne przeżycia zbliżają do siebie ludzi. Zło przychodzi z niespodziewanej strony Film pokazuje zatem, że czasem to właśnie najbliżsi wyrządzają człowiekowi największą krzywdę. Morał ten można dostrzec szczególnie w jego punkcie kulminacyjnym, gdy poznajemy smutną historię głównego czarnego charakteru. Członkowie rodziny często popełniają zbrodnie w "białych rękawiczkach", raniąc słowem lub czynem. Urazy z dzieciństwa pozostają w ludzkiej psychice na długo i sprawiają, że dana jednostka nie potrafi znaleźć swojego miejsca w świecie. Bezustannie łaknie ona akceptacji i miłości. W takiej sytuacji warto, tak jak bohaterowie "Upiornych opowieści", zapomnieć o swoich korzeniach, poszukać prawdy o samym sobie, stać się niezależną, odrębną jednostką i zasięgnąć wsparcia z zewnątrz. W końcu pokrewieństwo wynika jedynie z więzów biologicznych i nie świadczy z góry o szczerej relacji międzyludzkiej. Czasem osoby, z którymi łączą nas jedynie koleżeńskie zażyłości, potrafią pocieszyć lepiej niż matka, ojciec, rodzona siostra czy brat... Przyjaźń bohaterów "Upiornych opowieści po zmroku" powstała na życiowych zgliszczach i przetrwała kolejną szaloną burzę. Funkcjonują oni jak jeden silny organizm powołany nie tylko do walki z ciemnymi mocami, ale również ze społeczną niesprawiedliwością. Stella, Ramón, Auggie oraz Roy, podobnie jak "Klub Frajerów" z filmu "To", protestują przeciwko rówieśniczemu ostracyzmowi, brakowi tolerancji dla inności i fałszywości w kontaktach międzyludzkich. Nie przypominają tutaj zakłamanych jednostek z powieści Gombrowicza zakładających maski, by ukryć pod nimi prawdziwą twarz. Charakteryzuje ich empatia, uczciwość, lojalność i altruizm. Nie popierają oni również gombrowiczowskiego podziału na wyższość i niższość. W ekipie nastolatków nikt nie dominuje ani nie uchodzi za lepszego od reszty. W kręgach tych panuje równość bez względu na wiek, poziom atrakcyjności, inteligencję czy posiadany majątek. Przyjaciele przywodzą na myśl zwartą, jednolitą masę, co sprawia, że bez zastanowienia skoczyliby za sobą w ogień, usiłując uchronić się wzajemnie przed nadchodzącym niebezpieczeństwem. Z tej historii płynie morał Produkcja André Øvredala służy więc za wykładnię przyjacielskiej miłości, wolnej od uprzedzeń i nie znającej żadnych granic. Uczucie to, tak czyste i bezinteresowne, stanowi domenę młodzieży, nieskalanej jeszcze "kulturowym" egoizmem. Dorośli, pochłonięci pracą i karierą, często zamiast pomagać innym w potrzebie, wykorzystują ich do osiągnięcia osobistych celów. Fabuła "Upiornych opowieści" dowodzi jednak, że trzeba obudzić w sobie uśpione, ludzkie odruchy i podać rękę bliźniemu, by uniknąć apokalipsy wartości moralnych i "samowsobności", powszechnej w XXI wieku. Dzieło Øvredala zarówno trzyma w lekkim napięciu, jak i dostarcza przyjemnej rozrywki. Zachwyca warstwą wizualną, jednak to jego podskórny przekaz uderza w widza najbardziej. Boimy się potworów, śmierci, nieczystych sił. Wierzymy w zabobony i zmory, a tak naprawdę najgorszym katem dla człowieka jest drugi człowiek.
Upiorne opowieści po zmroku. Scary Stories to Tell in the Dark. 2019. 5,8 21 096 ocen . 6 730 chce zobaczyć . 5,8 6 ocen krytyków . Strona główna filmu . {"type":"film","id":760757,"links":[{"id":"filmWhereToWatchTv","href":"/film/Upiorne+opowie%C5%9Bci+po+zmroku-2019-760757/tv","text":"W TV"}]} abonamentza 34 zł wypożyczza 9,99 zł wypożycz / kupod 6,90 zł wypożyczza 9 zł wypożyczod 9,90 zł Niektórzy ludzie wierzą, że jeśli powtarzamy pewne historie odpowiednio często, to stają się one prawdziwe… Przez dekady upiorna posiadłość rodziny Bellows rzucała ponury cień na okolicę. To właśnie tam, w domu położonym na obrzeżach miasta Mill Valley, młoda dziewczyna – Sarah opisała swoje pełne strasznych sekretów życie w tajemniczejNiektórzy ludzie wierzą, że jeśli powtarzamy pewne historie odpowiednio często, to stają się one prawdziwe… Przez dekady upiorna posiadłość rodziny Bellows rzucała ponury cień na okolicę. To właśnie tam, w domu położonym na obrzeżach miasta Mill Valley, młoda dziewczyna – Sarah opisała swoje pełne strasznych sekretów życie w tajemniczej księdze. Wkrótce opowieści z niej staną się przerażająco realne dla grupy przyjaciół, którzy po latach trafią do opuszczonego domu Sarah. Ignorując ostrzeżenia uwolnią oni złowrogą moc księgi i przebudzą do życia istoty z najgorszych koszmarów. nP9ZKN.
  • l59xhdfw9v.pages.dev/334
  • l59xhdfw9v.pages.dev/82
  • l59xhdfw9v.pages.dev/166
  • l59xhdfw9v.pages.dev/55
  • l59xhdfw9v.pages.dev/223
  • l59xhdfw9v.pages.dev/254
  • l59xhdfw9v.pages.dev/292
  • l59xhdfw9v.pages.dev/362
  • l59xhdfw9v.pages.dev/222

    • upiorne opowieści po zmroku hbo